Ayacucho is een stadje gelegen in het Peruviaanse hooggebergte op 2800m hoogte en telt een klein half miljoen inwoners. In de jaren 1980 tot 1992 werd de stad geteisterd door de bloederige strijd tussen de Maoïstische revolutionaire beweging "Het Lichtend Pad" en het Peruviaanse leger. De gevolgen van deze gruwelijke periode voor de bevolking zijn nog altijd merkbaar. Het is een arme stad met veel straatkinderen, alcoholmisbruik en familiegeweld. Het percentage aan personen met een handicap is er uitzonderlijk hoog (volgens Peruviaans cijfermateriaal 1/10). Velen verloren een arm, een been of het gezichtsvermogen; andere fysieke beperkingen zijn aangeboren door bijvoorbeeld het ontbreken van medische assistentie tijdens de  bevalling of drankmisbruik gedurende de zwangerschap.

De laatste jaren zijn er steeds meer initiatieven ontstaan om van Ayacucho weer een welvarende stad te maken. Lokale en internationale NGO’s werden opgericht om samen met de lokale bevolking te ijveren  voor de heropbouw van deze streek en zo de armoede terug te dringen. Weinig projecten richten zich echter specifiek tot personen met een handicap en revalidatiemogelijkheden zijn er niet voor families die geen therapie in het ziekenhuis kunnen betalen.

Het revalidatieproject van Tumbador vzw in Ayacucho

Probleemstelling

Kinderen en personen met een handicap kunnen amper zelfstandig overleven, laat staan dat ze een of andere vorm van therapie kunnen bekostigen. Ze vallen buiten het sociale vangnet. De statistieken wijzen dan ook uit dat er een heel groot verband bestaat tussen handicap en armoede, veel groter dan in  het Noorden. Indirect willen we met het revalideren van personen met een handicap – en het bevorderen van hun zelfstandigheid – ook aan armoedebestrijding doen. Iedere persoon zou de kans moeten krijgen zijn/haar capaciteiten optimaal te gebruiken en daar willen wij mee aan werken.

Aanloop naar en oprichting van een revalidatiecentrum

Tijdens haar verblijf in Ayacucho (2004-2005) bracht kinesiste Heleen Sabbe de verschillende lokale verenigingen en organisaties die werken rond personen met een handicap, in kaart. Na overleg met het bestuur van Tumbador vzw in België werd er beslist een eigen revalidatiecentrum op te richten om personen met een handicap de kinesitherapie te geven waar ze nood aan hebben.

Op 3 oktober 2005 keerde Heleen naar Ayacucho terug met Mieke Demuynck, een tweede Belgische vrijwilliger. Deze keer om het revalidatiecentrum op te richten. Er werd ook lokaal personeel aangetrokken. Sinds december 2005 is Ana, verpleegkundige, aan het werk in ons centrum. Ana volgde een theoretische cursus op afstand rond revalidatie en bouwde vooral praktische ervaring op door te luisteren en te kijken naar de Belgische vrijwilligers. Ana’s kennis van het Quechua – de taal van de Andes – betekende vanaf het prille begin een grote meerwaarde voor de integratie van ons project in de lokale samenleving van Ayacucho.