Zoals je al eerder kon lezen, trok in september een delegatie van drie personen naar het revalidatiecentrum in Ayacucho en het centrum in San Miguel. Vorige keer konden jullie lezen over patiënten die per taxi (voor een zak appelsienen) tot bij het centrum gebracht werden. Deze keer nemen we u mee tot bij de patiënt.
De kinesist van San Miguel heeft periodiek een consultatiemoment in de Postas (=gezondheidscentrum) van de nabijgelegen gehuchten rond San Miguel. Hierdoor bereiken we ook patiënten die niet bij het centrum geraken. Voor heel gemotiveerde patiënten wordt zelfs nog een extra inspanning gedaan. Zo bezoeken we Eder Keny op school in Ccarhuapampa . In samenspraak met de directie en leerkracht mogen we Eder tijdens de les behandelen en krijgen we het bureau van de directeur ter beschikking. Dit bespaart Eder een inspannende tocht naar de Posta en zo mist hij zo weinig mogelijk les.
Eder heeft geen mentale handicap, maar diplegie. Zijn benen functioneren niet goed. Gelukkig wordt hij helemaal niet gepest in de klas en is hij heel goed geïntegreerd. Hij speelt zelfs enthousiast voetbal mee. Wanneer we hem uit de klas halen, volgt hij de directeur op zijn krukken naar diens bureau. Drie klasgenoten komen hem kameraadschappelijk achterna met de behandelingsmat boven hun hoofden getild. Vorig jaar zat Eder in een klas die op de eerste verdieping gelegen was. Voordeel was dat hij zo elke dag verplicht was de trap op en af te gaan, een goede oefening. Helaas duurde dit soms te lang en geraakte hij na de speeltijd niet op tijd terug. Daarom is de klas nu verhuisd naar de benedenverdieping. Eder moet nu zelf de discipline aan de dag leggen om één keer per dag de trap op en af te gaan.