Na enkele turbulente maanden waarin er problemen waren in de samenwerking met de lokale organisatie in Ayacucho en San Miguel is de rust nu teruggekeerd. In de vorige Telegram kon je al lezen dat er een tijdelijk systeem op poten was gezet om de patiënten zo continu mogelijk naar de therapie te laten komen. Ondertussen kunnen we met veel vreugde melden dat we sinds 1 april 2013 een nieuwe partnerorganisatie hebben: ‘Asociacion Centro de rehabilitación para las personas con discapacidad Wasi Esperanza’, kortweg:“WASI ESPERANZA”.
De naam is een mengeling van Quechua en Spaans en betekent letterlijk: 'Huis van Hoop'. Een Huis omdat veel mensen, ouders zich hier thuis voelen en graag langskomen omdat we ook een ontmoetingsplaats willen zijn waar mensen in dezelfde situatie ervaringen kunnen uitwisselen en bijleren. Hoop omdat we voor diegenen voor wie het niet zo evident is om te leven ook een plaats willen geven met kwaliteit van leven en aangename ervaringen.
Uiteraard is hiermee het werk niet gedaan. We moeten nog een hele papierwinkel in orde brengen en zijn nog op zoek naar een coördinator die het project in goede banen kan leiden. Er waren al enkele kandidaten en we zijn met de eerste sollicitatiegesprekken bezig. Ondertussen draait het centrum weer op volle toeren, komen de patiënten naar hun therapieën, zijn er 6 kinderen in de dagopvang en zijn er medische campagnes in het centrum. We hebben ook een heel feestelijke Semana Santa achter de rug, waar we voor het eerst ook een ‘alfombra’ gemaakt hebben. Dat is een soort bloementapijt waarover de processies lopen die hier in Ayacucho heel bekend zijn. Gedurende de paasweek hebben we juweeltjes en kaartjes, gemaakt door de ouders en het personeel, verkocht op de artisanale markt. Verder plannen we ook daguitstappen met de patiënten en hun familie en geven Katrien en Katrijn workshops over hoe je kinderen met beperkingen eten geeft en hoe je orthopedisch materiaal gebruikt. We hopen zo nog vele jaren verder te kunnen gaan en zo een lichtpuntje te kunnen zijn voor diegenen die het moeilijker hebben.