Emilie Wouters aan het woord: “Het einde van 2017 staat voor de deur; het zijn de laatste weken in Wasi, de laatste therapieën, de laatste verslagen, de laatste vergaderingen en activiteiten… Tijd om weer stil te staan bij onze verwezenlijkingen van dit jaar. Opnieuw zijn ze niet mis. Dit jaar verwelkomden we een 2de (3de met de vrijwilligers erbij gerekend) Peruviaanse kiné, een nieuwe vrijwilligster- ergotherapeute kwam als een geschenk uit de lucht gevallen, op het juiste moment, een lokale erkenning van ons werk door de gemeente Huamanga tijdens de ceremonie voor de dag van de persoon met een handicap en, als kers op de taart, hebben we een pracht van een nieuw huis aan de achterzijde van het Wasi pand. We zijn met ons gat in de boter gevallen of verdienen we dit echt?!
80 kinderen komen wekelijks op therapie bij de verschillende afdelingen (kiné, psycho, ergo, onderwijs, verpleegkundige, sociale dienst). Ze krijgen de nodige aandacht en revalidatie op maat.
Het is 5 jaar geleden (december 2012) dat ik terug naar Ayacucho kwam, dat Kuskanchik misliep, dat we met Wasi Esperanza begonnen en dat ik besliste om wat langer te blijven … 5 jaar ondertussen … dat was nooit het plan en toch misschien was het voorbestemd. Troebele waters hebben we doorzwommen, stormen hebben we weerstaan maar ook vele mooie momenten hebben we meegemaakt. We, zeg ik steeds. Niet omdat ik mezelf in het meervoud zie (hoewel dat met mijn actuele dikke buik wel zou kunnen) maar vooral omdat er altijd een team klaarstond. Dat team veranderde sterk doorheen de jaren, groeien, bloeien en uitvliegen…
Ik ben trots op wat Wasi vandaag is. Voor mij stopt het hier, Wasi staat er, mijn taak zit erop. Wasi heeft immens veel groeipotentieel, kapitaal (sociaal dan wel financieel), allemaal mensen die met hart en ziel meewerken, die in ons geloven en ons vertrouwen, dit had ik zo nooit durven dromen en toch…
Que les vaya bien querida familia Wasi Esperanza!”
Emilie, je leidde vijf jaar als coördinatrice het revalidatiecentrum Wasi Esperanza. In die jaren werkten we intensief met elkaar samen. Wij, langs de zijde van België onder verschillende verschijningsvormen: het bestuur (voor o.a. de begroting), de Peru werkgroep en het medewerkersbeleid voor de selectie van nieuwe vrijwilligers. Vele gezichten gaan hierachter schuil, te veel om hier op te noemen. Het was voor elk van ons een fijne en intense samenwerking met jou.
Wasi Esperanza is in die jaren als revalidatiecentrum gegroeid: niet alleen in aantal personeelsleden en patiënten maar evenzeer in het aantal disciplines (kinesitherapie, ergotherapie, psychologie, enz.) dat nu aangeboden wordt.
Je mag met recht en reden trots zijn op je verwezenlijkingen en deze van je team.
We danken je van harte voor deze samenwerking en wensen je veel succes op alle vlak.
En zeker tot ziens!